E-readen

Na de introductie bij Bol.com in augustus van dit jaar heeft het een aantal weken gekriebeld. Uiteindelijk heb ik besloten zo'n e-reader te kopen. Hetzelfde model als op het plaatje hiernaast. De Sony PRS-600 met touch screen. Ik was toch ziek en had behoefte mezelf te troosten. Het apparaat is prachtig uitgevoerd en ermee lezen gaat goed, al moet je er wel een lichtbron bij gebruiken. Wat dat betreft had ik me er meer van voorgesteld; het contrast had beter gekund. De lettergrootte is instelbaar en dat is fijn om lui te kunnen lezen. Je kunt boekenleggers aanmaken en ook is het mogelijk om aantekeningen (in typeschrift of met tekeningetjes) te maken met het ingebouwde pennetje. Opladen gaat via de PC of via een apart verkrijgbare adapter. Na het lezen kan het apparaat worden opgeborgen in het meegeleverde stoffen hoesje. Uiteraard zijn er meer en luxere etuis te koop, sommige met leeslampje. Het is mijn grootste angst de reader te laten vallen, zoals me dat met boeken overkomt; dat zal niet goed zijn voor het beeldscherm...

In een reader kunnen honderden e-books worden opgeslagen, in diverse formaten zoals epub en PDF. Daarnaast is het geheugen uitbreidbaar met verschillende soorten geheugenkaartjes. De boeken die je bij Bol koopt zijn door middel van "digital rights management" (DRM) beschermd en zijn dus niet zondermeer overdraagbaar op andere readers. Het laden van de reader gebeurt met software die van het internet gedownload moet worden. Helaas laat Sony hier een steek vallen, Ik heb de software niet aan de gang gekregen. Niet op Windows Vista, noch op windows XP en ook niet op de Mac. Gelukkig is de reader ook te gebuiken met de Digital Editions software van Adobe. Alleen de foto's en de mp3-bestanden zijn dan niet toegankelijk maar daarvoor had ik de reader niet gekocht. Ik ga ervan uit dat Sony een verbeterde versie zal uitbrengen.

Al met al vind ik het geen slechte koop. Ik ga de reader gebruiken voor de boeken die je toch maar één keer leest (dat zijn de meeste). De mooi uitgevoerde salontafelwerken komen niet zo tot hun recht op een 6 inch monochroom scherm. Natuurlijk, de aanschafprijs is een drempel maar de "early adopter" weet dat hij altijd slechter uit is ten opzichte van degene die langer wacht.

Daar staat tegenover dat ik de reader nu toch maar mooi kan gebruiken!

Back in town, or...?

Na een aangename vakantie in de Algarve (durf dat in verband met inbrekers nooit hier aan te kondigen) zijn we weer terug, met in mijn geval een vers trombosebeen. Mijn nieuwe-interimbaas bij KPN was geloof ik "not amused" toen ik de mogelijkheid (ik wist het nog niet zeker) bij haar aankaartte maar ze is sportief, dat moet worden gezegd. Er waren veel zieken, weet niet of dat iets te betekenen heeft.

Een trombosebeen is pijnlijk en lastig. Lopen is in het begin onmogelijk, later alleen maar moeilijk (en nog steeds pijnlijk). Tromboselijders met een naaldenfobie hebben het zwaar, gezien het feit dat de trombosedienst in eerste instantie om de dag bloed wil hebben en overige dagelijkse medicatie zelf dient te worden ingespoten, bij voorkeur in het buikspek, dat in mijn geval ruim voorhanden is. Helaas heb ik moeten constateren dat ook die kleine prikjes leiden tot bloedingen, getuige de vlekken in mijn t-shirt.

De Algarve hebben we doorkruist met een gehuurde Renault Clio. We hebben gemerkt dat om de reisgids vol te krijgen, elk oud hoopje stenen wordt aangemerkt als een hoogtepunt. Licht overdreven, wel. Het klimaat is er aangenaam en ik ben nu weer bij met mijn Nederlandse literatuur voor dit jaar.