Sociaal?

Lees eerst dit bericht. Ik vraag me af of het verwer- pelijk is wat de verzekerings- maatschappij heeft gedaan. Je hoort het steeds vaker. Van sollici- tanten wordt de gehele digitale doopceel gelicht, zo hoor ik van collega's. Het kan, dus wordt het gedaan.

Het is misschien sneu voor de vrouw in kwestie maar slim is het natuurlijk niet van haar om op die manier sporen achter te laten. Het probleem is natuurlijk dat het niet altijd makkelijk is om je digitale broodkruimels op te ruimen. Jonge mensen die hun losbandige leven op internet laten zien (of erover schrijven), kunnen daar als ze jaren later een baan zoeken last van krijgen. als je inmiddels je wilde haren bent kwijtgeraakt is dat best zuur.

Zelf ben ik natuurlijk ook zichtbaar op internet. Ik google mezelf regelmatig om te zien wat er over me te vinden is. Mijn Hyves-pagina is niet aanstootgevend. Deze blog ook niet, tenminste, ik denk van niet maar ik moet maar afwachten of anderen dat in voorkomend geval ook zo zien. Eén optie is om je van een schuilnaam te bedienen. Kan handig zijn maar het internet is al zo'n vergaarbak van anonieme meningen en dat is niet mijn manier van doen.

Het wordt lastiger als anderen naar je berichten gaan linken. Dan heb je er geen controle meer over. tot nu toe valt het mee. Een keer kwam ik een verwijzing naar op een bericht op dit blog tegen buiten de context ervan. Het stond nog in Google's index maar was op de betreffende webpagina niet (meer) te vinden. Ik schaam me niet voor mijn meningen maar dit was toch een eye-opener. Kortom, op internet moet je net zo zorgvuldig zijn als in het echte leven. Je bent minder anoniem dan je zou willen denken.

Misschien moet ik toch maar eens voorzichtiger zijn met de plaatjes die ik af en toe gebruik. Dat mooie tropische strand heb ik natuurlijk (nog) niet bezocht...