woensdag 3 augustus 2011

Noem me ouderwets...

Misschien ben ik ouderwets. Ik ben name- lijk juridisch opgevoed met het idee dat iemand die is veroordeeld, na het uitzitten van zijn of haar door de rechter opgelegde straf, weer als volwaardig burger aan de maatschappij kan deelnemen. Van dat beginsel nemen we nu afscheid, zo blijkt uit het bericht hiernaast.

Kennelijk zijn de tijden veranderd. Ik heb er moeite mee. Misschien moeten de straffen strenger. Toch vind ik dat iemand een nieuwe kans moet krijgen na het "boete doen".

Valt het op dat ik in Utrecht ben afgestudeerd?

Jammer dan.

1 opmerking:

Anoniem zei

Haha, sommige niet-daders zijn nog beter te traceren dan (reeds veroordeelde) criminelen. Zij dragen namelijk altijd vrijwillig een soort luxe enkelbandje genaamd "Iphone". Daarmee zijn de niet-daders op geheel vrijwillige wijze te traceren, door overheden en zijn daarmee bijzonder kwetsbaar. Privacy lijkt inderdaad snel te vervagen in onze maatschappij. Treurig.