Privacy

Een willekeurige donderdag in mei. Ik kwam vandaag drie berichten tegen die me toch een wat zurige smaak in de mond bezorgen.

Het College Berscherming Persoonsgegevens constateert in zijn jaarverslag over 2004 dat de privacyrechten van de Nederlandse burger steeds sterker worden aangetast teneinde de regering of de door hen aangewezenen maar zo effectief mogelijk aan bestrijding van alerlei onveiligheid te kunnen laten doen.

Burgers worden bang gemaakt en stemmen te snel toe (via de volksvertegenwoordiging) in maatregelen die de proportionaliteit te boven gaan.

Volgende week wordt in Europees verband opnieuw gesproken over het voorstel van de EC om verkeersgegevens van alle internetters te laten gaan bewaren. Het gaat hier bijvoorbeeld om de geadresseerden van e-mailberichten en de adressen van websites die zijn bezocht.

Dit kost veel geld vanwege de benodigde technische infrastructuur om deze gegevens langere tijd (minimaal een jaar, zo is het voorstel) te bewaren. Echter, een veel relevanter punt is dat het bewaren van die gegevens ertoe leidt dat eenieder verdacht lijkt te zijn. Wat moest meneer Jansen op die islamitische website? Hij was gewoon nieuwgierig maar zie dàt maar eens uit te leggen aan de heren van de AIVD.

Dit is nog niet datgene waarover ik me vandaag verwonderde. Dat komt nog: Litouwen, een van de nieuwe EU-lidstaten, had voorgesteld om de bewaarplicht ook maar te laten gelden voor pincodes en wachtwoorden... Hoe treurig. Wordt vervolgd.

Het derde berichtje was een voorstel van een van de weinige Nederlands specialisten op het gebied van internetcriminaliteit. (Veroordeelde) Pedofielen moesten in hun eigen huis maar in de gaten worden gehouden met een webcam. In een verhaal zou je het idee sterk overdeven vinden. Voor de Nederlandse politie is dit een werkelijkheid waar ze wel in geloven.

Natuurlijk is het een proefballonnetje. De toon is echter weer gezet.