iPad

Afgelopen woensdag, bij ons was het al avond, presenteerde Steve Jobs van Apple de iPad. Al maanden gingen er - ik geef toe: vooral op de technoblogs- geruchten over dit magische apparaat en nu was hij er dan. De naam is in ieder geval wel een verrassing. Veel insiders gingen er vanuit dat het apparaat de iSlate zou heten. "Slate" als in leisteen, waarop je heel vroeger met een griffel schreef. Apple had immers die naam laten deponeren dus dat kon haast niet anders. Mis.

's Avonds al waren er op diezelfde technoblogs teleurgestelde reacties te lezen van mensen die zich veel meer van dit gadget hadden voorgesteld. Ik vind dat wel wonderlijk. Natuurlijk, aan de iPad ontbreken enkele zaken die misschien wel handig waren geweest. Denk aan een camera voor foto's of video's of ondersteuning voor Flash, waarmee het internet wordt opgeleukt. Er zit geen telefoon in. Je kunt niet meerdere programma's tegelijk open hebben staan.

En toch... Er is geen ander populair gadget met deze vorm waarmee je kunt surfen, mailen, boeken lezen, films kunt kijken of muziek kunt beluisteren. Met een e-reader kun je niet internetten of films bekijken. Op mijn Sony e-reader kun je korrelige zwart-witfoto's laten zien. de iPad lijkt geschikt voor een groot publiek. Het is geen computer maar een ding waarmee je kunt lezen, kijken en luisteren. De iPad sluit aan bij de gebruikservaring van de iPhone. (Sinds kort is er een bij ons in huis. Alles klopt aan dat apparaat, hoogst ergerniswekkend.) De Apple fanboys hadden in dit nieuwe speeltje liever het besturingssysteem van de computers gezien: Max OSX. Apple kiest een andere weg.

Ik denk dat de iPad wel een succes wordt. Wacht desnoods nog een jaartje, totdat er een meer rijpe versie op de markt komt. Met de iPhone werkte dit ook zo.

Ga ik de iPad kopen? Eerst maar eens in mijn handen hebben en ermee spelen. Dan kijken hoe het apparaat wordt aangeboden en wat de kosten zijn van een mobiel internetabonnement. Ergens kriebelt het wel. Een paar maanden wachten nog.